فرونشست زمین، پدیده ایست که همه ی ما انسان ها در به وجود آمدنش نقش داریم. در کشور ما ایران نیز یکی از مهم ترین چالش‌های زیست محیطی به شمار میرود.
در تهران سالانه فرونشست با نرخ 24 سانتیمتر ، زندگی حدود ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار ساکن در جنوب غربی پایتخت را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار داده است. بحران فرونشست ۶۰۹ دشت ایران را گرفتار کرده و در ۴۰۰ دشت به مرز بحران رسیده‌اند و ۲۴ میلیون نفر از جمعیت ایران در زون‌های فرونشست قرار دارند.عبدالله فاضلی در گفتگو با خبرگزاری صدا و سیما وضعیت فرونشست ایران را اینچنین شرح داده است :
« برداشت ما از آب های زیر زمینی 42 میلیارد متر مکعب در سال است چیزی حدود 2 برابر مخازن سد های ما. این برداشت خارج از ظرفیت و توان آب های زیر زمینی کشور است . »
برای تشکیل آب های زیر زمینی میلیون ها سال زمان صرف میشود که متاسفانه این میزان آب با برداشت های بی رویه در عرض چند سال نه فقط منابع آب بلکه زمین را هم از بین میبرد.
به گفته ی رضا راعی رئیس گنجینه ملی آب ایران : طبق استاندارد های جهانی وضعیت آبی کشورها زمانی پایدار است که حدود 20درصد از آب های تجدید پذیر استفاده شود . در صورتی که بین 20 تا 40 درصد مصرف شود کشور به سمت وضعیت بحرانی میرود . در ایران حدود 80 درصد آب های زیر زمینی در حال استفاده شدن است .
بیش از 90 درصد از آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی ، 7 درصد در بخش خانگی و مابقی در بخش صنعتی مصرف میشود.
متاسفانه کشور ما با وجود اقلیم های خشک و نیمه خشک بیش از دو برابر میانگین جهانی آب مصرف میکند . حجم آبی که باید در نحوه ی استفاده از آن تجدید نظر شود .
سوال اصلی اینجاست که :
آیا اراده ای برای جلوگیری از روند فزاینده ی فرونشست در ایران وجود دارد؟